Geneza choroby
Kiedy komórki stają się mniej wrażliwe na działanie insuliny - czyli stają się insulinooporne - glukoza gromadzi się we krwi i jest w mniejszym stopniu wchłaniana do komórek. Aby pozbyć się nadmiaru cukru z krwiobiegu i przenieść go do komórek, trzustka zwiększa produkcję insuliny. Na początku wzrost insuliny może zapobiec problemom z poziomem cukru we krwi, ale w końcu dochodzi do stopniowego osłabienia komórek i wzrostu poziomu cukru we krwi, co prowadzi do szeregu problemów, takich jak stan przedcukrzycowy, cukrzyca, a nawet choroby serca i utrata wzroku.
Co to jest insulina?
Insulina jest hormonem, który przede wszystkim reguluje poziom cukru we krwi, czyli glukozy. Cukier dostaje się do krwiobiegu z pokarmów, które spożywasz - głównie węglowodanów (takich jak chleb i makaron), owoców, nabiału, przetworzonych produktów spożywczych i słodyczy. W odpowiedzi na napływ cukru trzustka wytwarza insulinę. Kiedy organizm działa optymalnie, insulina łączy się z receptorami insulinowymi w komórkach, pomagając komórkom pobierać glukozę, która jest następnie wykorzystywana do produkcji energii. Nadmiar glukozy jest skutecznie magazynowany w wątrobie do czasu, gdy zostanie uwolniony do organizmu, gdy poziom glukozy zacznie się obniżać, np. między posiłkami. Oprócz kontrolowania poziomu glukozy we krwi, insulina pomaga również komórkom organizmu w pobieraniu aminokwasów i kwasów tłuszczowych. Aminokwasy są niezbędne organizmowi do budowy białek, a kwasy tłuszczowe pomagają komórkom i tkankom normalnie funkcjonować.
Co oznacza insulinooporność?
Insulinooporność to stan, w którym komórki stają się odporne - lub mniej wrażliwe - na insulinę naturalnie wytwarzaną przez trzustkę. Badania wykazały, że problem ten dotyczy 32% Polaków. Na całym świecie choroba ta występuje u 15% do 46% dorosłych w zależności od kraju. Nie jest do końca jasne, dlaczego organizm może zacząć być oporny na działanie insuliny. Kiedy jednak do tego dochodzi, glukoza nie jest wchłaniana do komórek w taki sposób, w jaki powinna, dlatego w krwiobiegu utrzymuje się wyższy niż normalny poziom glukozy. W odpowiedzi na podwyższone stężenie cukru we krwi trzustka zwiększa produkcję insuliny, starając się dostarczyć glukozę do komórek.
Konsekwencje insulinooporności
Przez pewien czas zwiększona produkcja insuliny może pomóc utrzymać poziom cukru we krwi pod kontrolą - dlatego właśnie insulinooporność często nie daje objawów. A jeśli insulinooporność i stan przedcukrzycowy zostaną wcześnie zdiagnozowane i odpowiednio leczone, insulinooporność może nigdy nie doprowadzić do cukrzycy. Jeśli jednak insulinooporność nie ustępuje, komórki produkujące insulinę w trzustce w końcu przestają działać prawidłowo i pojawiają się stany takie jak stan przedcukrzycowy i cukrzyca typu 2, w których trzustka albo nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny, albo organizm nie wykorzystuje jej w sposób efektywny. W takim przypadku konieczne jest wdrożenie leczenia i rozpoczęcie dietoterapii. Dieta jest kluczowa w odpowiednim leczeniu insulinooporności, z tego względu prawie każdy catering dietetyczny z dowozem, posiada opcję jadłospisu dla osób z tym problemem.